اعتقاد راسخ دارم که ناقد باید اهلیت و شایستگی نقد را داشته باشد و خودش باید به اندازه کافی در موضوع نقد تبحر داشته باشد و آنگاه آنچه درون دل دارد بازگو کند، وگرنه هر حرفی دارد باید برای خودش نگه دارد! اما تکلیف است که درباره وبلاگ جناب آقای دهقانی نظر بدهیم، با کسب اجازه و عرض معذرت از محضر ایشان:

اول از همه باید عرض کنم وقتی که وبلاگ ایشان را باز کردم جا خوردم و احساس کردم وبلاگ یک عکاس حرفه ای نیست، از سربرگ وبلاگ گرفته تا قالب آن. برای حقیر که تازه با وبلاگ و خود ایشان آشنا شده ام مایل بودم اطلاعات بیشتری از ایشان را در پروفایل و توضیحات وب می‌خواندم.

متاسفانه بسیاری از تصاویر وبلاگ قابل رویت نبود و احتمالا از طریق سرور آپلود عکس حذف شده است. با نگاهی اجمالی به وبلاگ ایشان می‌توان دریافت که ایشان یک عکاس نویسنده هستند و در موضوعات مختلفی قلم می‌زنند، شاید نظر شخصی باشد ولی نوشتن موضوعات سیاسی و اجتماعی را در کنار گزارش عکس نمی‌پسندم. برای گزارش عکس و نمایش تصاویر چه بهتر است که یک وبلاگ اختصاصی برای آن باشد و برای موضوعات فرهنگی و اجتماعی و سیاسی هم یک وبلاگ دیگر.

چیزی که قابل توجه و بسیار زیبا بود، توضیحات متن و تصاویر بود که تقریبا حالت فتوگزارشی داشت و با عناوینی زیبا و توضیح مناسب به همراه عکس، موضوعی مطرح و خواننده با تصویر همراه می‌شد. پستهای سفرهای زیارتی و سیاحتی ایشان نمایانگر همین مطلب است و خواننده همراه با عکس و نوشته، انگار او هم زیارت و سیاحت می‌کند.

انتخاب عکس از وبلاگ ایشان بسیار سخت است، اما این دو عکس بسیار زیباست: